گلچین آخرین اخبار از اینترنت و فضای مجازی

فیسبوک شرکت بعدی است که قرار است اطلاعات سلامتی شما را جمع‌آوری کند

====================

1- فیسبوک اجازه دارد هر گونه که میخواهد از عکس های شما استفاده کند و یا برای تبلیغات از آنها بهره تجاری ببرد.

2- شما اگر توسط پلیس دستگیر شده باشید حق قانونی استفاده از فیسبوک را ندارید.

3- در صورتی که ایمیل شما بسته شده باشد (برای مثال بخاطر عدم رجوع به اکانتتان برای مدت طولانی) اکانت شما بصورت خودکار بصورت تعلیق در آمده و به فیسبوک تعلق میگیرد.

4- کلیه اطلاعات شما شامل مکانتان در سرور های توییتر ذخیره میشود.

5- شما حق کپی برداری از یک نام کاربری را ندارید. بیش از 90 درصد شباهت سبب بسته شدن اکانت شما میگردد. اهالی توییتر میدانند که اگر 90 دصد به یک اکانت شباهت داشته باشند اکانتشان معلق میگردد.

6- شما در اینستاگرام حق انتشار محتوای جنسی ندارید.

7- اگر اینستاگرام از ایده های شما استفاده سود اور بکند شما در آن حقی ندارید.

8- اد کردن کسی که نمیشناسید در LinkedIn جرم محسوب میشود.

9- حق تبلیغات در سرویس اینستگرام از نظر فنی ممنوع است.

10- دروغ گفتن به طرفداران توسط صاحبان اکانت های وریفای شده جرم محسوب شده و پیگرد قانونی دارد.

منبع : بروزرسانی

==================

گفت وگو با یونس شکرخواه، استاد علوم ارتباطات:

انتخاب دکتریونس شکر خواه برای صفحات فن آوری اطلاعات و ارتباطات ماهنامه همشهری اقتصاد شاید کمی غیر متعارف به نظر بیاید، چراکه او را به عنوان روزنامه نگار، عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و عضو هیات مدیره انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی می شناسیم و صد البته در نگاه اول شاید صفحات اقتصادی جایی برای یک استاد علوم ارتباطات اجتماعی باز نکرده باشند، اما اگر کمی به مقوله ارتباطات در دنیای امروز عمیق تر نگاه کنیم، خواهیم دید که اقتصاد نیز قدرت خود را در عرصه ارتباطات گسترانده و فضاهای ارتباطی را نیز به خوبی درنوردیده است.

به گزارش فاوانیوز به نقل از اقتصادایران آنلاین : همزمانی نگارش این گزارش با روز رسانه های اجتماعی بهانه خوبی بود تا از نظرات استاد در خصوص فضای کسب وکار در رسانه های اجتماعی نیز با خبر شویم. وی در کل معتقد است ظرفیت های بالقوه ای که در رسانه های اجتماعی نهفته است اگر شناسایی شود می تواند در بخش های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فرصت های جدیدی را در جهت دستیابی به افق ایران ۱۴۰۴ فراهم کند. گفت وگوی همشهری اقتصاد با او را در ادامه می خوانید.

بزرگ ترین و در واقع مهم ترین رسانه های اجتماعی کی و چگونه متولد شدند؟

اگر بخواهیم به تاریخچه این نوع رسانه ها مثل تولد یک قارچ نگاه کنیم؛ در پاسخ به پرسش شما می توانم بگویم تولد آنها را می توان تا حدودی با پیدایش سایت ژئوسیتیز (Geocities) همزمان دانست و این سایتی بود که در اواسط دهه ۱۹۹۰ متولد شد در سال ۱۹۹۴.

من خاطرم هست که لوگوی این سایت حرف g انگلیسی بود و گاه و بیگاه یک ساختمان هم کنارش ظاهر می شد و به کاربران اجازه می داد تا خانه خودشان را به طور رایگان در این وب سایت بنا کنند و اسم شهرها در این سایت در واقع براساس نوع فعالیت کاربران بود؛ آنها که مثلا به سینما علاقه مند بودند در هالیوود مستقر می شدند و علاقه مندان به مباحث کامپیوتری در دره سیلیکون؛ به دیگر زبان، این سایت نوعی سرویس دهی برای ایجاد وب سایت شخصی روی دامنه ژئوسیتیز بود.

فعالیت این سایت که کاربرانش از مرز ۳۰میلیون هم گذشت و در واقع روی سکوی سوم از لحاظ تعداد کاربر در زمان خودش ایستاد؛ بعدها متوقف شد، یعنی یاهو آن را خرید و مسدودش کرد و الان فقط شعبه ژاپنی آن به عنوان یک شرکت میزبانی وب هنوز فعال است.اتفاق مرتبط دیگر در زمینه حرکت به سوی رسانه های اجتماعی بروز وبلاگ ها بود. اصطلاح وبلاگ برای نخستین بار در سال ۱۹۹۷ مطرح شد که الان هم هستند و فعالیت های وبلاگی و میکروبلاگی مثل توئیتر؛ کماکان به مثابه گونه ای از رسانه های اجتماعی محسوب می شوند.

اتفاق تاریخی دیگر در این زمینه به وجود آمدن دانشنامه آزاد ویکی پدیا بود که هرکی می تواند به نوشتن یا ویرایش نوشتار در آن بپردازد.

این دانشنامه آنلاین هم که از سال ۲۰۰۱ پا به میدان گذاشت گونه دیگری از رسانه اجتماعی است که بر پایه همکاری دسته جمعی برای تولید محتوا برپا شده است.از این سال به بعد مای اسپیس (Myspace) می آید یعنی در سال ۲۰۰۲ و همین طور شبکه امریکایی دوست یابی ای او ال (AOL) و اورکات (Orkut) ؛ بعد در سال ۲۰۰۳ لینکداین (LinkedIn) که تقریبا حرفه ای

اگر فقط به شرکت های سازنده موبایل دقت کنیم به سرعت می فهمیم چرا این ابزارهای سیار و غیر وابسته به مکان؛ اساسا دارند با شبکه و رسانه های اجتماعی هم گرا می شوند

تر و تجاری هم هست به میدان می آید که اینها البته وب سایت های شبکه های اجتماعی هستند و بعد هم در سال ۲۰۰۴ نوبت به فیسبوک و فلیکر (Flickr) که این دومی از ژانرهای تصویری رسانه های اجتماعی است و فقط در عرصه عکس به مدیریت و به اشتراک گذاری رو آورد یا بعد مدل خبری تر این رسانه ها یعنی دیگ (Digg) که رسانه اجتماعی خبری بود می آید تا می رسیم به دو سال بعد که توئیتر (Twitter) مطرح می شود و بعد این گوگل بود که با چند سال تاخیر در سال ۲۰۱۰ یک تجربه ناموفق را در ارتباط با سرویس جی میل در قالب یک شبکه اجتماعی به نام باز (Buzz) راه اندازی کرد و بعد در رقابت با همین فیسبوک به گوگل پلاس پرداخت.

حضور ایرانیان در فضای رسانه های اجتماعی را چگونه ارزیابی می کنید؟

متاسفانه پژوهش های چندانی در این زمینه صورت نگرفته است و با توجه به فیلتر برخی از گونه های جهانی این نوع رسانه ها در ایران، اطلاعی از جمعیت نگاری ایرانی آن در دسترس نیست و آمار رسمی هم از چند و چون مدل های ایرانی رسانه های اجتماعی در دست نیست یا من برنخورده ام.

با این وجود رسانه های اجتماعی در پیشبرد توسعه اقتصادی کشورها هم وارد شده اند، در ایران نقش آنها را چطور می بینید؟

اینکه این رسانه ها در توسعه اقتصادی و در عرصه تجارت و اقتصاد وارد عمل شده اند تردیدی نیست؛ اما باز متاسفانه آمار یا جنبه های ایرانی این اتفاق را من سراغ ندارم. شما سری به کریگزلیست (craigslist) بزنید تا ببینید چطور می شود میلیون ها فرصت خرید و فروش را در آسیا؛ اقیانوسیه، خاورمیانه و آمریکا و آمریکای لاتین و کانادا دید که به صورت شهر به شهر فهرست شده اند. این رسانه اجتماعی چیزی شبیه به نیازمندی های روزنامه همشهری است البته در یک کلاس جهانی و نه کشوری. یا توجه کنید به جنبه ترافیک این رسانه ها از نظر تعداد کاربران و اینکه فرضا یک شرکت در آنجا برای خودش به تبلیغ بپردازد یا خدمتی را معرفی کند یا محصولی را مطرح سازد و فقط بخشی از مثلا ۸۰۰ میلیون کاربر فیسبوک را متوجه کالا یا سرویس خود کند.
الان ابزارهای عدیده ای برای اندازه گیری میزان نفوذ شرکت های تجاری و اقتصادی در رسانه های اجتماعی به وجود آمده که میزان کاربرد آنها دال بر گسترش فعالیت های تجاری در این گونه از رسانه هاست به طوری که می توان گفت این رسانه ها بازتعریف فعالیت های تجاری و اقتصادی را به یک ضرورت انکار ناپذیر تبدیل کرده اند و تجارت الکترونیک بازتابی از همین مقوله است و گرانی سهام فیسبوک هم بازتاب دیگری از همین امر است. حتی بانک جهانی هم در وب سایت خودش بخشی را به طور ویژه به تکنولوژی های ارتباطی و اطلاع رسان اختصاص داده است و اسناد مرتبط با این عرصه را در چارچوب توسعه پایدار اقتصادی در همین بخش قرار می دهد.

با این حال به نظر شما، آیا رسانه های اجتماعی می توانند در رونق کسب وکار شرکت ها نقش بازی کنند؟

بله، حتما می توانند. من نشانه پرسش شما را استفاده فزاینده شرکت های بزرگ از ابزارهای وب۲ نظیر شبکه ها و رسانه های اجتماعی می دانم چراکه آنها از این طریق صدای مشتری را به طور واضح از این رسانه ها می شنوند. جایی خواندم که مسئولان شرکت دل (Dell) گفته بودند برای محصولاتشان ۱۷هزار ایده از رسانه های اجتماعی گرفته اند. پس به این ترتیب وقتی

از آن جایی که رسانه های اجتماعی به طور همزمان دارند نحوه استفاده از وب، تجارت در وب و چگونگی تجارت با وب را تغییر می دهند؛ مدیران و فعالان اقتصادی هم ناچار به ارتقای دانش خود می شوند.

شرکت ها از رسانه های اجتماعی بهره مند می شوند اقتصادهای ملی هم جان می گیرند؛ به نظرم اگر فقط به شرکت های سازنده موبایل دقت کنیم به سرعت می فهمیم چرا این ابزارهای سیار و غیر وابسته به مکان؛ اساسا دارند با شبکه و رسانه های اجتماعی همگرا می شوند یا دقت کنید به رشد پدیده پردازش ابری در فضای سایبر که این هم علامت آشکار دیگری بر روندهای آتی در این فضاست.

چگونه می توان از رسانه های اجتماعی در بنگا ه های اقتصادی بهره جست؟

برای پاسخ به پرسش شما امروز ادبیات بسیار گسترده ای در این عرصه شکل گرفته است. فقط کافی است کمی در این زمینه جست وجو کنید. ببینید من فقط در عرصه تخصصی خودم که ارتباطات است؛ که البته متخصص هم نیستم فقط این کار را کمتر از بقیه کارها خراب می کنم! یک مثال می زنم احتمالا کلمه اپلیکیشن در این روزها که بازار تبلت و اسمارت موبایل ها داغ است؛ زیاد به گوشتان خورده است؛ تبلت ها و اسمارت موبایل ها هم مثل کامپیوترها دارای نرم افزارهای مختلف هستند ولی نرم افزارهای این دستگاه های جدید و قابل حمل را اپلیکیشن یا به اختصار اپ (App) می گویند که برای استفاده کاربر نهایی طراحی می شود. ما الان در همین زمینه شاهد یک اقتصاد تازه شده ایم که خودش را با عبارت «اقتصاد اپ» یا App Economy به جهان معرفی و بیش از ۲۰۰ هزار شغل هم در جهان ایجاد کرده است.

در بحث دانش تخصصی چطور؟ رسانه های اجتماعی می توانند در ارتقای دانش تخصصی فعالان اقتصادی نقش بازی کنند؟

پاسخ من این است، از آن جایی که رسانه های اجتماعی به طور همزمان؛ هم دارند نحوه استفاده از وب و هم تجارت در وب و هم چگونگی تجارت با وب را تغییر می دهند؛ مدیران و فعالان اقتصادی هم ناچار به ارتقای دانش خود می شوند و باید تصمیم بگیرند که باز هم می خواهند با مشاغل کارمندی یقه سفید و کارگری یقه آبی کار کنند یا باید برای رسیدن به یقه طلایی ها؛ آداب ارتباط و زبان و کار با آنان را هم در فضای سایبر بیاموزند. من فکر می کنم وقتی شما به نان احتیاج دارید و زبان همسایه را نمی دانید شما باید بروید زبانش را بیاموزید تا بتوانید در بزنید و بگیرید.

درآمدهای رسانه های اجتماعی چه میزان است و اصلا می توان آینده ای اقتصادی برای آنها متصور شد؟

مطمئن باشید که این درآمدها بسیار بالاست. شما می توانید در یک مغازه بنشینید تا مشتری بیاید یا پشت کیبورد بنشینید و به مغازه یا بیزینس خود جنبه ای جهانی بدهید.
هیچ کس در مورد سودآوری بسیار متفاوت دومی تردیدی ندارد حتی در نظر بگیرید همین سوپر مارکت ها یا پیتزا فروشی های تهران را که دلیوری دارند و مقایسه کنید درآمدشان را با آنها که دلیوری ندارند.

حالا به خصوص مردم هم دارند در همه جا به سفارش آنلاین عادت می کنند. من مطمئن هستم که فروشگاه های شهروند هم به خوبی به همین نتیجه رسیده اند وگرنه سیستم فروش آنلاین شان را راه اندازی نمی کردند. مثال دیگر اینکه مگر مایکروسافت شرکت کوچکی است؟ چرا این شرکت بزرگ گلوبال بخشی از سهام فیسبوک را می خرد و اساسا باید پرسید اگر رسانه های اجتماعی سودآور نیستند چرا همین فیسبوک به بازار سهام پیوست و مردم سهامش را خریدند. من حدس می زنم دوران گذار به رسانه های اجتماعی برای بخش هایی هم ممکن است متضمن مخاطرات اقتصادی باشد که اقتصاددانان حتما می توانند به گمانه زدن در این زمینه و ترسیم دقیق تر فرآیندهای پیش رو بپردازند.

منبع: فاوا نیوز

جبهه سایبری صفر و یکی ها